در طی بیش از دو سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه
سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق
علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی،
شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی
شهدای استان فارس ادامه یافت. همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم
پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات
بیماران جنگیدند آشنا شدیم و 9 شهید مدافع سلامت دانشگاه را در این بخش معرفی
کردیم. در ادامه با شهدای مدافع حرم آشنا می شویم که مطلب امروز بخش همراه با شهدا
به شهید «حبیب ریاضی پور»، از شهدای
مدافع حرم استان فارس اختصاص دارد.

 

شهید
حبیب ریاضی پور

تاریخ و محل تولد: 1/4/1352 محله کهوردان شهرستان لامرد

تاریخ و محل شهادت: 27/7/1396 شهر المیادین استان دیرالزور سوریه

شهید مدافع حرم حبیب ریاضی‌ پور در اول
تیرماه سال 1352 در شهرستان لامرد چشم به جهان گشود، او دوران تحصیلش را در
همان شهرستان سپری کرد.

شهید ریاضی پور در دوران دفاع مقدس و در سن
13 سالگی به جبهه رفت و به مدت 8 ماه در مناطق عملیاتی کردستان در جبهه های حق
علیه باطل مشغول خدمت بود.

شهید ریاضی پور از سن 20 سالگی به همراه
خانواده راهی جهرم شد و در آنجا در قامت یک بسیجی فعالیت می کرد. او علاوه بر زبان
عربی، با زبان های انگلیسی،
هندی، اردو و سانسکریت نیز آشنایی داشت.

همزمان با جنایات ناجوانمردانه داعشی ها
در سوریه، شهید ریاضی پور بارها درخواست اعزام شدن به سوریه را داده بود؛ تا اینکه
به واسطه فعالیت در موسسه فجر شهرستان کازرون و از طریق بسیج شهرستان، برای نخستین
بار در دی ماه سال 1394 به سوریه اعزام شد.

این شهید مدافع حرم در سال 1396 از طرف
گردان حضرت امام حسین (ع) و ناحیه مقاومت بسیج شهرستان جهرم سه بار برای دفاع از
حرم عقیله بنی هاشم (س) به سوریه اعزام شد.

شهید حبیب
ریاضی‌پور یک آر پی جی زن و تک تیرانداز ماهر بود و سرانجام در راه دفاع از دین خدا و حرم اهل بیت (ع) در مهرماه
سال 1397 به شهادت رسید.

خاطرات
شهید از زبان همسرش:

- کسب روزی حلال برای
حبیب خیلی مهم بود، همیشه می‌گفت اگر زندگی ساده و بی‌آلایشی داریم ناراحت نباش
خوشحال باش که اجازه ندادم یک ریال حرام وارد زندگیمان شود. الگوی ایشان در زندگی
شهید سلیمان حسن‌نژاد شوهر خواهرش بود که ارادت خاصی به این شهید بزرگوار داشت و
می گفت که چیزهای زیادی را از این شهید بزرگوار آموخته است. جالب اینکه زمان شهادت
حبیب با زمان شهادت شهید سلیمان حسن نژاد در یک روز و یک ماه قمری اتفاق افتاده
است.

- سال
1394 زمانی که داعش تحرکات زیادی در منطقه داشت، حبیب قصد کرد که برای مبارزه با
این دیوصفتان به سوریه برود؛ اما من به خاطر علاقه ای که به همسرم
داشتم، اوایل مخالف رفتن او به سوریه بودم؛ حبیب به من گفت: اگر نروم چطور نماز ما
قبول هست؟ پس مسوولیت ما شیعیان در این دنیا چیست؟ این سخن او بر روی من خیلی
تاثیر گذاشت و این گونه بود که از صمیم قلب راضی شدم که به سوریه برود. حتی کارهای
اداری اعزام او را خودم انجام می دادم و این برای همه تعجب آور بود.

- همیشه می گفت: حتما تو را به زیارت حضرت زینب (س) می برم.
ارادت خاصی به حضرت زینب (س) داشت و به همین خاطر نام دخترمان را زینب گذاشت و
تقدیر این بود که سال ها بعد شهید مدافع حرم حضرت زینب (س) باشد.

- من و حبیب در سال 1380 ازدواج کردیم. از ویژگی های بارز همسرم
احترام فراوانی بود که به والدینش می گذاشت و من می دانستم که اگر فردی به پدر و
مادرش احترام بگذارد، قطعاً احترام زن و فرزندانش را نیز در زندگی نگه خواهد داشت.
حبیب در کارهای خانه به من خیلی کمک می کرد و یک همبازی خوب در خانه برای بچه ها
بود.

- حبیب زمینی نبود و
روح عجیبی داشت. اعتقادات دینی رکن اول زندگی‌اش بود که با شخصیتش عجین شده بود.
از همان بچگی علاقه خاصی به حفظ دین و میهنش داشت. او یک میهن‌پرست بود و ایران را
از صمیم دل دوست داشت.

وصیت
نامه شهید:

- اگر شهید
شدم و داعشی‌ها برای دادن پیکرم شرطی گذاشتند هرگز قبول نکنید. مراقب حجاب
دخترم باش و نگذار زینب و محمدامین دچار غفلت شوند.